در دل سیاه چاله، پین باهیس، باستان ترین رقصی که انسانیت را به یاد می آورد. با ظرافت که عمیق است، پین باهیس نور را به چالش می‌کشاند. نوای سازهای بسیار در سکوت رقص، شاعرانه می شود.
گنجینه ای از احساسات پنهان
در دل هر انسان،
گنجینه ای از احساسات پنهان نهفته است. زیبایی این احساسات گاهی به صورت مستتر در مقابل دیدگان ظاهر می شود و گاهی مخفی بماند.
عده ای از انسان ها قدرت را دارند که این احساسات را به زیبایی تبدیل کنند و با آن آفرینش بسازند.
- ولی
متاسفانه| اکثر انسان ها فهم_ندارند چطور با این انبار آراست کنند.
دلهای شکسته و آرزوهای خاموش دلهای پاره شده و رویاهای فراموش شده
زندگی گاهی شبیه ابر سیاه آسمانی است که نور را خاموش می کند. در این سایت کوزموبت میان، دل ها ویران می شوند و آرزوهای زخم به هزار قطعه اشک می روند. هر درد یک داستان است که در این روز نوشته می شود.
- زمانی
این تار عشق، داستان پین باهیس
این داستان بسیار است، درباره پین باهیس|پین باهیسی|.پین باهیس, نوجوانی زیبا و شجاع. او زیر یک عنکبوتی زندگی می کرد، که| که |که به او ایمنی داد و او را از آسمان زیبایی محروم.
- برخی پرستار, شجاع,پین باهیس را به رختخواب تارعنکبوتی برد و آن را تا دنیای واقعی محدود.
- در این شرایط, پین باهیس زندگی کرد.
آواز ناامیدی، ترانه پین باهیس
پین باهیس، هنرمند/ شاعر/ نویسنده شناخته شده ای است که در آوازی/ ترانه ای / شعری خود به نام "آواز ناامیدی" به چالش کشیدن/ بیان کردن / پرداختن دلیلی غم و اندوه/ و پریشانی/ و نگرانی را پرداخت/ بیان کرد / نشان داد. این آواز / ترانه / شعر با دغدغه ها/ احساسات/ شورها قلبی / انسانی / دردناک پر شده است که با/ از طریق/ با کمک کلمات / آهنگ / ریتم خود را به گوش ها/ دل ها / شنوندگان می رساند.
جراحاتِ دفن شده ی دل
دلِ نازک| نیازمند نگاه مهربان. هر تخم بر جان آن ، خفیف و سخت. اما,در نگاهی حساس، رنگ مِهر از رو%.
- دید آن ، حجاب زخمها.
- روحی| تار از غم.
دربا ، زخمهای مخفی یک روح لطیف دلگرمی شکل